Misschien eens stoppen met klagen!
Misschien eens stoppen met klagen!. Als de mens zou weten wat liefde is, dan zou die nooit klagen. Hiermee kunnen we dus direct een mooie conclusie trekken. Weet de mens wel wat liefde is? Of heeft die er alleen een heel magisch, romantisch beeld bij?
En denkt die dat het geluk er komt en is als een liefdesrelatie er is? Ja, de mens denkt zo en om die reden klagen we veel, heel veel in relaties. We leven met de onbewuste gedachte dat de ander ons gelukkig komt maken.
Dat blijft uit en willen we het toch voelen. Want dat is de bedoeling toch! Nee, wat de bedoeling is van een liefdesrelatie, is dat beiden gelukkig zijn met zichzelf, hun eigen leven en besluiten hun eigen geluk met de ander te willen delen.
Maar aangezien we dat niet weten, starten we met klagen. Over alles en nog wat, over de meest onzinnige dingen. Over de tandpasta dop, de wc bril, vieze was, snurken in bed, kopjes die niet worden opgeruimd.
Begrijp het nou, dat is toch logisch dat je dat weet en doet. Waarom moet ik het toch altijd vragen? Waarom doe je nou nooit eens iets uit jezelf. Waarom ben je altijd zo lui. Jij denkt overal zo makkelijk over, net alsof het leven allemaal vanzelf gaat.
Er zijn stellen die de hele dag zo met elkaar in gesprek zijn en het de normaalste zaak van de wereld vinden. Wij van vrije seks kunnen ons hierover verbazen, want het heeft niets, maar dan ook niet met liefde te maken.
Het is elkaar afmaken, de liefde ontnemen, maar ja dat moet je dan maar net weten. Zo vinden vrouwen dat ze er vaak alleen voor staan. Ja denkt die man, je wilt toch ook alles zelf doen. Je geeft mij toch helemaal niet de ruimte om iets te kunnen doen.
Dit spreken we uiteraard niet naar elkaar uit, je kijkt wel uit. Dan word je gestraft en is er geen seks voor een aantal weken. Zo spelen we er vrolijk op los en zal al dat klagen ook op de aanwezige kinderen overslaan.
Die op hun beurt het overnemen, niet beter weten. Misschien eens stoppen met klagen en met elkaar in gesprek gaan op een liefdevolle manier. Maar dat vinden we heel lastig, terwijl dat de taal van de liefde is.
Zie je dat klagen voortkomt uit het feit dat we geen idee hebben, waar we als volwassen mens zelf verantwoordelijk voor zijn. Als we dat wel zouden weten, dat is onder andere verantwoordelijk zijn voor ons eigen geluk. Grote kans dat dan zoveel relaties niet mislukken.
Klagen zegt maar één ding. Je verwacht van de nader iets. Heb je dan goed gekeken toen je met de ander in zee ging? Of heb je gedacht dat het allemaal wel goed ging. Hier gaan we de mist in. Niet wetende waar naar te kijken, als we samen iets starten.
Stoppen met klagen geeft zoveel meer energie. Het zorgt voor een betere verstandhouding. Ben je het ergens niet mee eens, geef dat aan. Niet wijzend, de ander voor het karretje spannen. Die kan toch niet weten wat jij wel of niet fijn vindt?
Dat ga je samen juist ontdekken!
